Επί της αρχής.

Εκεί που νόμιζες πως όλα τελείωσαν, ξαφνικά προκύπτει η μαγεία. Αλλάζουν όλα. Η τελειωτική αλλαγή. Αλλάζει το είναι σου και μαζί με αυτό ο κόσμος σου όλος. Έρχεται ξαφνικά και διοχετεύει μια γλυκιά μυρωδιά στους αισθητήρες σου. Σε όλα τα άκρα σου προβάλλεται το ανάβλυσμα της αλλαγής αυτής.

Είναι μεγάλη και τα παίρνει όλα στο πέρασμα της. Είναι το βάπτισμα του πυρός, που πέφτοντας πάνω σου αλλάζει την μορφή. Σου δίνει κάτι που κάποτε απέφευγες και κατακρεουργούσες με τις απόλυτες σου σκέψεις.

Σαν να 'θελες από καιρό αυτή την αναγέννηση, έρχεται λυτρωτικά. Με μια γλυκιά μελωδία γεμίζει τα κενά σου. Αυτό που κάποτε νόμιζες πως γνώριζες παύει να υπάρχει. Κάτι νέο αναδύεται, σαν την Αφροδίτη στους αφρούς και σε ταξιδεύει.

Με μια βροχή σε εξαγνίζει. Νιώθεις φρεσκάδα και δύναμη. Νιώθεις ατρόμητα αισθήματα να σε κατακλύζουν. Να σε προσδιορίζουν και να σου δίνουν μια νέα πορεία. Όλα αυτά μέχρι την επόμενη αντίληψη ανάγκης για αλλαγή. Μια ανάγκη που είναι αέναη. Δεν σταματάει ποτέ να σε καταβάλλει.

Ενώ καλείσαι να ακολουθήσεις την γλυκιά της μελωδία, εμπόδια που θα συναντήσεις θα φαίνονται μικρά.

Θέλοντας την θα μοιάζεις σαν να έχεις καταναλώσει μια ολόκληρη μεσόγειο συναισθημάτων. Θα έχεις τις επιφυλάξεις σου αλλά το γνωρίζεις πως χρειάζεται να επέλθει. Δεν μπορείς να την αρνηθείς. Βλέπεις τα σημάδια της παντού. Μην την απαρνιέσαι. Το παρόν γίνεται παρελθόν και οδεύουμε στο μέλλον με κάθε κίνηση του δέκτη. Μεθοδικά, και σταθερά. Αυτήν θέλουμε.

Το άγνωστο που μας ξημερώνει συνοδεύεται με φώς και αποφασιστικότητα. Δεν μπορούμε να μένουμε πίσω, εκτός και αν εκεί προοριζόμαστε να αφήσουμε την τελευταία μας ελπίδα.

Να θυμάστε όμως, η ελπίδα είναι οδηγός και τα όνειρα η πορεία.