Η δημιουργία.

Το μεγαλείο της δυνατότητας δημιουργίας του οτιδήποτε θέλει χρόνο. Αν καταπιάνεσε με ασχολίες που σου καταναλώνουν τον χρόνο σου και δεν σου προσφέρουν περιθώριο δημιουργίας, ίσως και να μιλάμε για χαμένο χρόνο. Στην ουσία σίγουρα θα θέλαμε την ιδανική κατανομή χρόνου και πόρων σε αυτή την διαδικασία αυτοδημιούργητης προβολής του χαρακτήρα μας, της φιλοσοφίας μας και γενικά του εαυτού μας. Όταν η κατανομή είναι άνιση δεν υπάρχει περιθώριο εξακρίβωσης της ταυτότητας μας μέσω της αυτοαποσυμπίεσης του είναι μας. Αυτό προκαλεί αφενός αλλοτρίωση και μετατροπή μας σε ένα μηχανικά λειτουργήσιμο εαυτός, ο οποίος εξυπηρετεί τις καθημερινές μας λειτουργίες. Αφετέρου, αναλωνόμαστε δίχως γνώθι σε αυτό ως προς την φυσική μας οντότητα. Είμαστε αυτά που κάνουμε, πράττουμε αυτά που επιθυμούμε, με τον τρόπο που τα σκεφτόμαστε. Μη απαραιτήτως. Το περιβάλλον στο οποίο κινόμαστε παίζει κάποιο ρόλο. Η ίδια πράξη μπορεί να διαφέρει σε περιεχόμενο και διαδικασίες. Μας αφήνει ικανοποιημένους απο το αποτέλεσμα ή μας καταρακώνει η άπληστη πληθώρα διαφοροποιήσεων που θα μπορούσαν να γίνουν προς τελειοποίηση αυτής της ίδιας πράξης. Η ζωή απο μόνη της δεν είναι τέλεια. Εμείς την κάνουμε, αν έχουμε την δύναμη. Γίνεται όμως τόσο ικανοποιητική ώστε να αποφύγουμε τις συγκρίσεις σε κάθε χρονικό πλαίσιο; Μήπως θα χρειαζόταν να αρκεστούμε στην μοναδική φύση του κάθε αντικειμένου που μελετάμε. Ο ανταγωνισμός για παράδειγμα προκαλεί μια συνεχή σύγκριση μεταξύ των αντιπάλων. Όλοι έχουμε λόγο στην ίδια πράξη με μοναδικότητα. Η συνεχής δημιουργία προκαλεί την κινητήρια δύναμη της αλλαγής. Η εξέλιξη, η διαφοροποίηση της πράξης; Η αλλαγή της προς το καλύτερο; Η σύγκρουση είναι αναπόφευκτη. Είτε εντός το σύνολο μιας ομάδας, είτε διατομικά. Δεν προμηνύει πάντα δυσάρεστα γεγονότα. Η απελευθέρωση απο κάτι που δεν μας ικανοποιεί λυτρώνει ενδυναμώνει. Επίσης μας κάνει καλύτερους στο πλαίσιο της αυτοεκτίμησης. Δημιουργήστε.

#Create #δημιουργήστε #δημιουργία #AnnaBlack #Boldwords